هدف این پژوهش بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر شاخصهای عملکرد مدیریت مبتنی بر ارزش آفرینی و کارایی عملیاتی است. در این پژوهش از شاخصهای شرکتهای دولتی و درصد مالکیت نهادی شرکتهای وابسته به دولت(شبه دولتی) برای سنجش ارتباط سیاسی شرکتها و برای سنجش کارایی عملیاتی از دو چکیده کامل
هدف این پژوهش بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر شاخصهای عملکرد مدیریت مبتنی بر ارزش آفرینی و کارایی عملیاتی است. در این پژوهش از شاخصهای شرکتهای دولتی و درصد مالکیت نهادی شرکتهای وابسته به دولت(شبه دولتی) برای سنجش ارتباط سیاسی شرکتها و برای سنجش کارایی عملیاتی از دو شاخص(بهرهوری نیروی انسانی و سرمایهگذاری) استفاده گردید. به همین منظور، دادههای مربوط به شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی ده ساله بین سالهای 1387 الی 1396 برای 113 شرکت استخراج و از الگوی رگرسیونی دادههای ترکیبی به روش حداقل مربعات معمولی و دادههای ترکیبی پویا به روش گشتاورهای تعمیم یافته(GMM) با استفاده از نرم افزار آماری EVIEWS 9.5 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان میدهد که شرکتهای دولتی ارتباط مثبت و معناداری با رتبه بندی مدیریت مبتنی بر ارزش دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان میدهد که شرکتهای با مالکیت نهادی وابسته به دولت ارتباط منفی و معناداری با رتبه بندی مدیریت مبتنی بر ارزش دارد. همچنین رابطه بین شرکتهای دولتی و کارایی عملیاتی در هر دوشاخص کارایی عملیاتی(بهرهوری نیروی انسانی و سرمایهگذاری) مثبت و معناداری میباشد. علاوه بر این نتایج فرضیه دوم در خصوص ارتباط بین شرکتهای شبه دولتی و کارایی عملیاتی نشان از وجود یک رابطه منفی و معنادار بین شرکتهای شبه دولتی و بهرهوری نیروی انسانی و بر خلاف آن یک رابطه مثبت و معنادار با کارایی سرمایهگذاری دارد.
پرونده مقاله